روان درمانگر و برند شخصی ؛ در دنیای امروز، ابزارهای معمولی چون آگهی‌های پراکنده، اشاره و سفارش به همکاران، پخش کارت‌های ویزیت در سطح شهر و حتی داشتن وب‌سایتی حاوی مدارک تحصیلی و گواهی‌های تأثیرگذار، نمی‌تواند آن‌طور که باید مخاطب را جذب کند. در دنیایی که با انبوه اطلاعات تبلیغاتی و غیرتبلیغاتی اشباع شده است، داشتن برند تنها راهی است که جلب توجه مراجعان و جامعۀ هدف را ممکن می‌کند.
نویسنده: طاهره کرمی‌شعار
تخمین زمان مطالعه: ۶ دقیقه
برندسازی شخصی (Personal branding) را می‌توان ارائه و معرفی سرمایه‌ها، ویژگی‌ها، نقاط قوت، تخصص‌ها و مهارت‌های فرد دارای تخصص تعریف کرد. فهم و به‌کارگیری برندسازی شخصی می‌تواند تأثیر بسیار زیادی بر زندگی حرفهای و شخصی فرد متخصص بگذارد. برندسازی را می‌توان ترکیبی از این دو موضوع دانست که فرد چگونه خود را معرفی می‌کند و اینکه دیگران چگونه وی را می‌بینند. در واقع برندسازی را می‌توان معرفی بهتر و شفاف‌تر محصول یا خدمات دانست. بنابراین، ضرورت برندسازی از این جهت است که محصول یا خدمات شناخته شود و مورد استفاده قرار گیرد. روان درمانگران و خدمات روان شناختی نیز از قاعدۀ تأثیرپذیری از برندسازی شخصی و التزام به آن مستثنی نیستند. در ادامه مروری بر مفهوم برندسازی شخصی داریم و خواهیم گفت که این مفهوم چه میزان بر کار و حرفه‌ی روان درمانگران تأثیرگذار خواهد بود.
برندسازی چیست؟
برندسازی از روش‌های مؤثری است که به افراد یا سازمان‌ها کمک می‌کند تا در رقابت برای عرضۀ محصول، تخصص یا خدمات مشابه، موفقیت بیشتری داشته باشند. برندسازی شخصی را می‌توان ترکیبی از چهار مفهوم دانست که عبارت‌اند از:
- چه کسی هستید: دستاوردها، مهارت‌ها، آموزش و تاریخچۀ کاری شما چیست؟
- چه کسی می‌خواهید بشوید: اهداف علمی و حرفهای شما چیست و آیندۀ خود را چگونه می‌بینید؟
- چگونه خود را به دیگران معرفی می‌کنید: سبک برقراری ارتباط، رفتار و شخصیت شما چیست؟
- چگونه دنیا شما را درک می‌کند: آنچه دیگران دربارۀ شما می‌اندیشند چیست و مردم چگونه شما را برای دیگران توصیف می‌کنند؟
برندسازی نیازمند زمان است و باید منطبق با واقعیت باشد؛ یعنی خدماتی که ادعا می‌شود، ارائه خواهد شد، باید مطابق با آن چیزی باشد که واقعا ارائه می‌شود؛ در غیر این صورت برندسازی موفق نخواهد بود. یکی از موضوعاتی که می‌تواند در برندسازی شخصی موفق نقش بسزایی داشته باشد، مشخص بودن تخصص یا حرفۀ درمانگر است؛ به عنوان مثال اگر درمانگر متخصص ترک اعتیاد باشد، نسبت به کسی که به اصطلاح “همه‌کاره” است، مراجعان ثابت‌تری خواهد داشت؛ زیرا افراد تمایل دارند که سراغ بهترین متخصص برای مسئلۀ خاص خود بروند.
اهمیت و ضرورت برندسازی شخصی
در دنیای امروز، ابزارهای معمولی چون آگهی‌های پراکنده، اشاره و سفارش به همکاران، پخش کارت‌های ویزیت در سطح شهر و حتی داشتن وب‌سایتی حاوی مدارک تحصیلی و گواهی‌های تأثیرگذار، نمی‌تواند آن‌طور که باید مخاطب را جذب کند. در دنیایی که با انبوه اطلاعات تبلیغاتی و غیرتبلیغاتی اشباع شده است، داشتن برند تنها راهی است که جلب توجه مراجعان و جامعۀ هدف را ممکن می‌کند.
برند نشانه‌ای معمولاً شخصی از هویت، ویژگی‌ها و نگرش خاصی است که چیزی را، معمولا کالا، شخص، خدمات، سازمان یا چیزهای دیگر را ارائه می‌کند. برند، فرد و آنچه انجام می‌‌دهد را از انبوه کارهای ارائه‌شده در آن زمینه مجزا می‌سازد. بنابراین اگر روان درمانگر تخصص خاص، شیوۀ خاص درمان، تمرکز بر حوزه‌ای مشخص، تجربه‌های موفق بر جمعیت بالینی خاص یا شهرت حرفهای در میان جامعۀ دانشگاهی یا متخصص داشته باشد، می‌توان گفت که دارای برندی تجاری است و تنها نیاز دارد که آن را روشن کند و به افرادی معرفی کند که بیشترین سود را از تخصص بالینی وی خواهند برد. درمانگر هر چقدر در رشتۀ خود تخصص داشته باشد، تا زمانی که نتواند به خوبی جامعۀ هدف خود را بیابد، نمی‌تواند ارزش واقعی خود را محقق کند.
ممکن است برخی از روان درمانگران نگرش چندان مثبتی به برندسازی کارشان نداشته باشند و فکرِ ترویج خود یا کارشان را غیرضروری و حتی دور از شأن خود بدانند؛ اما اگر درمانگران بدانند که تأثیر بسیار مفیدی بر افراد جامعه و بیماران می‌توانند داشته باشند، کارشان را بیشتر به دیگران معرفی می‌کنند تا افراد بیشتری بتوانند از این خدمات بهره ببرند.
چند راه‌کار برای برندسازی شخصی موفق
بسیاری از درمانگران به اشتباه این عقیده را دارند که پروفایل و تابلوی حرفهای آن‌ها باید متواضعانه و محتاطانه باشد؛ اما واقعیت این است که برندها باید مشاهده‌پذیر و انرژی‌بخش باشند. درمانگران باید تصویری معتبر و مشخص از آنچه هستند و آنچه می‌توانند انجام دهند به مردمی که به این خدمات نیاز دارند، ارائه دهند. این شیوه کمک می‌کند تا توجه افرادی را جلب کنیم که به ارتباط با درمانگران نیاز دارند و از دریافت این خدمات حرفهای سود می‌برند. هرچه تعداد افرادی که با درمانگران در ارتباط‌اند، بیشتر باشد، درمانگران می‌توانند برای دنیا مفیدتر باشند و خدمات شایسته‌تری انجام دهند.
برخی کارهایی که روان شناسان و روان درمانگران برای برندسازی شخصی انجام می‌دهند، عبارت است از: برگزاری سمینارها و کارگاه‌های رایگان و مفید و نوشتن مطالبی دربارۀ حوزه‌ی علاقه و تخصص خودشان در وب‌سایتی معروف و پربازدید. با توجه به رسانه‌های رایج فعلی در ایران، می‌توان به تبلیغ در کانال‌های تلگرام یا صفحات اینستاگرام نیز اشاره کرد. اکنون کانال‌ها و گروه‌های تلگرامی و صفحات اینستاگرام بسیاری وجود دارد که درمانگران و روان شناسان در آن مطالب روان شناختی و مشاوره‌ای وخودیاری قرار می‌دهند یا کارگاه‌های آموزشی خود را معرفی می‌کنند و به این ترتیب به نوعی به برندسازی شخصی می‌پردازند. البته این موضوع باید موردتوجه قرار گیرد که قبل از هرگونه تلاش برای برندسازی، روان شناس یا روان درمانگر باید در رشته‌ی خود تبحر و تخصص لازم را به دست آورد، زیرا یکی از راه‌های مؤثر شناساندن و معرفی خود به دیگران، توصیه‌ای است که افراد از مراجعان پیشین درمانگران یا روان شناسان دریافت می‌کنند.
با توجه به آنچه گفته شد، می‌توان تا حدی اهمیت برندسازی شخصی در حوزۀ روان شناسی و روان درمانگری را درک کرد. همچنین با توجه به اینکه برندسازی شخصی، چه در زبان فارسی و چه در زبان انگلیسی، چندان غنی نیست و به پختگی بیشتری نیاز دارد، به نظر می‌رسد که باید منتظر باشیم تا شاهد افزایش و رشد حرفه‌های مرتبط با برندسازی شخصی در حوزه‌ی روانشناسی و روان درمانگری در جامعه باشیم.
منابع
